ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΥΠΕΡΠΛΗΡΩΣΗΣ

 

1. Υπερπλήρωση με συσκευή μηχανικής κινήσεως (Supercharger)

      Με τον μηχανικό υπερπληρωτή, ο αέρας καύσης συμπιέζεται από έναν

συμπιεστή που οδηγείται άμεσα από τη μηχανή. Εντούτοις, η αύξηση ισχύς εξόδου

χάνεται εν μέρει, οφειλόμενος στις παρασιτικές απώλειες από την οδήγηση

του συμπιεστή. Η ισχύς που χρειάζεται για να οδηγηθεί ένας μηχανικός

υπερπληρωτής είναι μέχρι 15% της εξόδου ισχύος της μηχανής. Επομένως, η

κατανάλωση καυσίμου είναι υψηλότερη σε σύγκριση με μια φυσικά

αναπνευστική μηχανή με την ίδια ισχύς εξόδου.

 

 

2. Υπερπλήρωση με στροβιλοσυμπιεστή (Turbocharger)

      Σε αυτόν τον τύπο υπερπλήρωσης, μερική ενέργεια από τα αέρια εξάτμισης,

που θα σπαταλιόταν κανονικά, χρησιμοποιούνται για να οδηγήσουν έναν

στρόβιλο. Επικολλημένος στον ίδιο άξονα με τον στρόβιλο είναι ένας

συμπιεστής που οδηγεί τον αέρα καύσης, το συμπιέζει, και το παρέχει έπειτα στη

μηχανή. Δεν υπάρχει καμία μηχανική σύζευξη με τη μηχανή.

 

 

 

3. Υπερπλήρωση με αυτόνομη συσκευή

     Η υπερπλήρωση με αυτόνομη συσκευή προβλέπει τροφοδοσία της μηχανής με

αέρα, που κατευθύνεται στους κυλίνδρους της με τη βοήθεια συσκευής, η

οποία εργάζεται ανεξάρτητα από αυτή (τη μηχανή) π.χ. με τη βοήθεια ηλεκτροκινητήρα.

Πλεονέκτημα του συστήματος αυτού είναι η ανεξαρτησία της τροφοδοσίας

από τη μηχανή και με τον τρόπο αυτό η μεγάλη του προσαρμοστικότητα στις

διάφορες απαιτήσεις της, προπαντός όταν αυτή εργάζεται σε χαμηλές στροφές.

Μειονέκτημα του συστήματος είναι το υψηλό κόστος που παρουσιάζει και

για το λόγο αυτό χρησιμοποιείται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις ή σαν

συμπληρωματικό στους δίχρονους ναυτικούς κινητήρες μεγάλης ισχύος.

 

 

ΠΗΓΗ http://www.turbohellas.gr